gawaing minamahal

ang saya maging part ng isang organisasyon. ang saya makitawa sa mga taong nagbibigay ng panahon. pero ang sakit naman kapag ang mga taong inaasahan mo ang siya rin namang manloloko.

kung hindi mo kaya

wag nang pilitin pa

kung wala kang oras

sana'y hindi na pinalipas

tinanggap mo yan

dapat mong pagtiyagaan

hindi lang ikaw ang nariyan

pareho tayo ng pinapasan

kung ika'y napapagod

sikaping huwag mahulog

kung hindi mo kaya, HOY!

di na dapat pinagpatuloy!

parang pangarap yan

kahit di alam hanggang saan

ang tatahaking daan

kakayanin at biglang gagaan

kung ikaw ay mang-iiwan

marapat lamang na ako'y sabihan

hindi ko naman kelangan

ng walang paninindigan!

---------

nagawa ko to sa sobrang sama ng loob. ang bigat, ang hirap, ang sakit, nakakainis.

mahal ko kasi ang forum, mahal ko din ang mga tao doon.

hindi ko nga sila maiwan, ni hindi ko nga sila matanggihan.

siguro minsan talagang may nang-iiwan, yun nga siguro ang dapat kong pagsanayan.

hay, walang kwenta. pareho lang tayo ng pinoproblema.

sana magising ka, sana matuto ka.

nagsisimula pa lamang, ikaw ba ay hanggang jan lang

akala ko ba tayo'y magtutulungan, akala ko ba walang iwanan?

---------

ang punto ko lamang,

mahalin mo ng lubusan

ang forum na nagmamahal

wag mong iwan

sa oras na kailangan

iyong mga kaibigan

kaya naman db?

bakit mang-iiwan ka?

masyado bang mahina?