Tuesday, May 31, 2011

KITKAT (6 chunky)

nung nagpunta kami sa isang gasoline station sa may Pikar, nakita ni kuya tong giant kitkat na hawak ko. kala ko joke, totoo nga pala. at syempre, dahil Kitkat fan/collector ako, pinabili ko kay mama kahit na mabigat sa bulsa ang presyo nian.

Nestle KitKat Chunky (6) kaya ganyan kalaki yan. up to now, hindi ko pa din yan binubuksan. hahaha

actually, last year pa tong inilabas sa market kasi tribute yan sa 75th anniversary ng KitKat which was 2010.

1935
-It was lounched in UK as "Chocolate Crisp"

1937
-the KitKat name and logo was added to its pack/wrapper

1944
-dark chocolate was used during the war, thus KitKat became blue

1949
-Red packing/wrapper returns

1958
-First "have a break, have a KitKat," TV commercial

1969
-Famous color TV commercial

1987
-Famous Panda TV commercial

1999
-The launch if KitKat Chunky

2010
-KitKat's 75th Anniversary

Tsyokolate galing New York

dahil mahal ako talaga ng aking ate na si Bernadette Ongoco, napakadaming tsyokolate ang pasalubong niya sa akin. syempre, hindi ko naman yun kayang ubusin. sabi nga nila, "share your blessings."



SUPERMAN baller

c/o Mr. John Ree Doctor (May 30, 2011)

Concerned padin, yeah right. Concerned padin, yeah right.

i pray for his family and his' safety. Sana walang bagyo o kung ano man. Makapunta at makauwe sana sila ng maayos. Makapag-enjoy sana siya.

Monday, May 30, 2011

payat?

no doubt. ang taba kona talaga, ulit. hay, nung highschool hirap na hirap akong magpataba. ngayong college hirap na hirap akong wag magpataba.

sana makamit ko ang pangarap kong gorgeous body ngayong year. sa hirap nga naman nito, sana maging payat na ulit ako. hay, please?

This is love by The Script

This is why we bow down, get up back again

The end where i begin by The Script

sometimes tears say all there is to say

sometimes we don't learn from our mistakes

Breakeven by The Scrpit


when a heart breaks, no it don't breakeven

The man who can't be moved by The Script

If You Ever Come Back by The Script

a day with John Ree Doctor (May 30, 2011)

Tinulungan ko siyang gumawa ng bulletin board ng major namin ngayong araw at bigla na lang naming naisipang magdate dahil pareho kaming biguan sa pag-ibig.

Date=Friendly date. Hindi pwedeng lagyan ng kulay dahil kami ay close friends :)

Sumakay kami sa Fx. nung nuna, gusto naming magtaxi dahil inabot kami ng ulan na siyang umiiyak para sa amin. Kaso, wala kaming makitang taxi kaya no choice, Fx talaga. nilibre nia ako. at si kuyang magulang hindi na kami sinuklian, sabi naman ni Doc okay lang yun. Sakin kasi, pag nangyare yun, aawayin ko si Manong. ang kuripot ko kasi sa ganun. hahaha

Tapos pagkababa namin, ayun kwentuhan sa daan. Getting-to-know-each-other? errrrr. Mali, getting-to-know-about-what-happened-sa-biguang-puso. hahaha tapos nakakita ako ng Superman na baller na matagal kona gustong bilhin. sabi nia "bili tayo." syempre ako naman natuwa. "yehey!" sigaw ng puso ko. haha tapos dahil ayaw magpatawad ni kuya, ako na lang daw ang bumili sabi ni Doc. binayaran nia at pinapili ako. syepmre nakakahiya kasi siya pa ang nagbayad. eh hindi naman ako nagpapalibre. sabi ko na lang, "lahat na lang libre mo, ako naman mamaya."

nagpunta na kami sa SM Manila at bumili ng ticket ng Kung Fu Panda 2.  siya ang nakisabak sa napakahabang pila para sa ticket at ako naman sa food (pop corn at iced tea), sa awa ni Lord, nakabili naman kami. Di man kami umabot sa 6:35pm na show kaya yung 7:10pm naman (last full show) ang napanuod namin. sabi ni Doc, first time nia daw yun. yung tatayo, mukhang sira kasi kakanta ng National Anthem sa loob ng sinehan. ang awkward ng feeling kaya kapag ganun.

dahil kailangan pa naming hintayingmatapos yung naunang show, nagpunta muna kami sa World of Fun dahil walang Timezone sa SM Manila. Naglaro kami ng basketball. Grabe, nakakamiss. nung highschool pa ata ang last kong nilaro yun. lalo ko lang narealize na ang liit ko, kasi kelangan ko pang tumingkayad para lang makashoot! hahaha pero natalo ko si Doc :) Hurray to me :)

isa pa, nakakatawa kasi, parang matatanda yung karamihan ng kasama naming manuod. matanda, as in matatanda. karamihan pa nga eh mag-isa. although meron naman kaming nakasabay na mga nagdadate. pero mas gusto ko pa atang makakita ng matandang kasabay kesa mga nagdadate kasi parang pinipiga sa sakit ang puso ko (char, landi, tengene).

anyway, worth it naman ang panunuod namin ng Kung Fu Panda 2. masaya, cute, sobrang bangag lang talaga! actually, hindi lang yun. YUNG BUONG ARAW AY TALAGANG WORTH IT. tama ang decision kong pumunta sa school at tulungan si Doc at Pat gumawa ng bulletin board. tama ang decision kong manuod ng sine instead na hintayin yung kapatid kong dumating galing new york dahil kung ginawa ko yung hanggang 2am naman pala ako maghihintay. tama din na nagpakasaya ako ngayong araw. dami naming nashare sa isa't isa. lessons, etc.

sana maging okay na kami ni Doc (yung puso namin dahil mga sawi nga, haha). i know we'll be. maybe not now, but i know it'll happen soon.

ang drama ko ngayon

dahil bigo nanaman ako sa tengeneng pag-ibig na 'yan, ang drama ko nanaman sa buhay ay, "hindi na ako magboboyfriend o magpapaligaw!"

matutupad ko kaya o magiging bigo nanaman ako sa aking pangarap na ito. sabi ko pa kahapon habang ginagawa namin ng dalawa kong kapwa polscie ang aming bulletin board, "gagraduate ako ng walang boyfriend!"

nakakatawa kasi yung igali ko. ganito talaga ako. padalos dalos. pabigla bigla. maisipan ang maisipan. minsan bibili ako ng gamit o damit dahil gusto ko lang kahit panlalake pa yun. maghihintay ako ng mapagbibigyan nun sa future. minsan naman (parang kahapon) mag-aaya akong manuod ng sine. syempre mag-isa eh, kaya mga kaibigan ang niyayaya kong manuod ng sine ngayon. at isa pang minsan, nagyayaya akong magswimming, magbeach at kung anu-ano pa. para lang may mapaglibangan. para lang hindi masyadong mag-isip. para maging masaya.

Sunday, May 22, 2011

CANON!!!!!


hindi ko alam kung sobra at eto ang gusto kong hingin sa mga magulang ko. pag-iisipan ko muna kung ano talaga ang gusto ko.

kaya ko namang bumili nian (sa future pa syempre, haha). naniniwala kasi akong kung anong iniisip mo yun ang mangyayare.

makakamit din kita soon :))

first sem (4th year) schedule

Friday, May 6, 2011

wala :P

yung feeling na lahat ng tao pinapahalagahan ka at yung ineexpect mo, wala.